Rianne
Personenhulpverlener bij de Alarmcentrale
“Mijn werk is méér dan dingen regelen; ik ben echt van betekenis voor onze verzekerden”
“Mijn werk is méér dan dingen regelen; ik ben echt van betekenis voor onze verzekerden”
Rianne kwam in 2022 min of meer toevallig bij de alarmcentrale terecht. “Na mijn studie voeding en diëtiek ging ik aan de slag bij een voedingsbedrijf. Een kantoorbaan van negen tot vijf. Waar ik weinig voldoening uit haalde, want ik had het gevoel dat ik geld verdiende voor de baas in plaats van dat ik van betekenis was. Nee, dit was niks voor mij. Dus ik zegde de baan op. Omdat ik in september op reis zou gaan, zocht ik een job om de zomer te overbruggen. Ik woon in Den Haag, dus een zomerbaan op het hoofdkantoor van de ANWB leek me perfect.”
En perfect was het. Toen Rianne tegen het einde van haar wereldreis nadacht over een leuke baan voor na haar thuiskomst, plopte de alarmcentrale direct op in haar gedachten. Ze solliciteerde vanuit het buitenland en kon in februari 2023 aan de slag bij de afdeling personenhulpverlening. “Hier is geen dag is hetzelfde. Ik spreek ANWB-verzekerden die tijdens hun reis iets overkomt. Dat kan een diefstal zijn, maar ook een ziekenhuisopname voor bijvoorbeeld een voedselvergiftiging of zelfs een overlijden. Ik breng de exacte hulpvraag in kaart en maak een dossier aan. Waarna ik regel dat bijvoorbeeld ziekenhuizen worden betaald, reparaties worden geregeld of helikoptervluchten worden geboekt.”
“Het komt wel eens voor dat een situatie heftig is. Of dat je iemand aan de lijn hebt die in paniek is”, vertelt Rianne. “Vooral in het begin nam ik zoiets in gedachten mee naar huis. Maar hoe meer ervaring je opbouwt, hoe beter je ermee om kunt gaan. En als je met een emotionele situatie te maken hebt, dan krijg je hier goede ondersteuning. Zo kun je altijd bij je collega’s en manager terecht. Ook zijn er op kantoor ruimtes om jezelf even terug te trekken als je daar behoefte aan hebt.”
Laatst nog had Rianne een gesprek dat indruk maakte. “Een stel was op vakantie in Turkije en kreeg te maken met een heftige situatie waarbij de partner het emotioneel zwaar had. ‘Ik trek het niet meer’, zei ze. Ik regelde dat een familielid kon overkomen om bij haar te zijn. Hier in Den Haag hield ik een kort lijntje met de arts van onze medische dienst. Als hulpverlener ben ik de tussenpersoon in de communicatie tussen de arts en de patiënt. En natuurlijk doe je in zo’n geval meer dan regelen. Het gaat er ook om dat ik mensen geruststel, ik ben er dan echt voor ze.” En dat wordt gewaardeerd. Rianne: “We krijgen vaak bedankkaartjes, bloemen of chocolade van verzekerden die echt blij zijn met onze hulp en oplossingen.”
“Ik ben nog nooit met tegenzin naar mijn werk gegaan. Omdat het zo betekenisvol is, maar ook vanwege mijn collega’s en de informele en positieve werksfeer. Het is gewoon fijn als managers gemeend zeggen dat het die dag weer supergoed is gegaan.” Ook de wisselende diensten spreken Rianne aan. “We draaien dag-, avond- en soms ook nachtdiensten. De ene week bijvoorbeeld alleen maar dagdiensten van acht tot half vijf, en de week erna werk ik elke middag en avond van drie tot half twaalf. Erg fijn vind ik dat, want het geeft me veel flexibiliteit en vrijheid. Ik ben ook kunstschilder, en daarvoor heb ik daglicht nodig. In een week met avonddiensten kan ik dus overdag lekker veel schilderen!”