.svg)
Eigen ontwikkeling
De ANWB heeft op Ypenburg in Den Haag een eigen Technisch Expertise Centrum, een onderzoeks- en ontwikkelingsafdeling en bouwt daar ook auto’s om tot Wegenwacht-voertuigen. Jim Otjens is één van de technici. De voormalige automonteur heeft HTS Luchtvaarttechniek en TU Werktuigbouwkunde gestudeerd en bekostigde zijn studie door bij de Wegenwacht te werken.
“Zo ben ik op Ypenburg terechtgekomen. Daar was de ANWB net begonnen met het ontwikkelen van Smart Driver, het delen van voertuiginformatie via een app. Ik ontwikkelde een algoritme dat op afstand de ‘gezondheid’ van de startaccu inschat, studeerde erop af en mocht het implementeren.”
Jim werkt ook aan een universele oplossing om de conditie van een EV-accu te beoordelen, zodat consumenten straks bij de aankoop van een EV-occasion inzicht krijgen in de kwaliteit van het accupakket. Jim: “Als je bij de ANWB een goed idee hebt, krijg je alle kans om het te ontwikkelen. Dat motiveert ons allemaal.”
Een stroompunt op wielen
De aanhanger die Jim ontwikkelde heeft een robuust frame om de accu’s te dragen. De aanhanger heeft een rolluik met daarachter ruimte voor afzet-pilonnen. Het laadstation is standaard voorzien van een type 2-stekker en een adapter voor de oudere type 1-stekkers (zoals de Nissan Leaf), zodat alle auto’s geladen kunnen worden. De accu’s worden bewaakt door een batterij managementsysteem, dat energie van het accupakket gebruikt. Communicatie gaat via CAN-bus.
Jim: “Ik wilde zoveel mogelijk gestandaardiseerde, reeds goedgekeurde onderdelen gebruiken en ben uitgekomen op de Juice Booster 2 boordlader, want we gebruiken wisselstroom. Daarmee kunnen we 32 ampère laden. Eigenlijk is de aanhanger gewoon een stroompunt: wisselstroom, één fase en 230 Volt. Normaliter is een stroombron voorzien van een aardlekschakelaar die in verbinding staat met de aarde, maar de Wegenwacht-voertuigen en de aanhanger staan op banden, dus dat werkt niet. Ik heb daarom een isolatiebewaker gemonteerd. Zoals de aardlekschakelaar een verschil in stroom meet en er dan uitklapt, zo meet de isolatiebewaker een verschil in weerstand tussen de fasen.”
Het accupakket van 15 kWh is niet heel groot, maar volgens Wegenwacht Gilbert de Rover, die de aanhanger geregeld achter zijn elektrische ID.4 trekt, is het genoeg. “Je moet het vergelijken met een jerrycan. Ik heb altijd vijf liter benzine en diesel bij me. Als het accupakket van de aanhanger vol zit, kan ik vier elektrische auto’s laden: vier jerrycans met elektriciteit. Het doel is namelijk niet om onderweg alle lege elektrische auto’s vol te laden, maar om die auto’s naar de eerstvolgende laadpaal te helpen.”
Een stilgevallen (elektrische) auto wordt op de snelweg altijd voor het andere verkeer beveiligd door een Wegenwacht of een weginspecteur. Een berger brengt de auto vervolgens naar een veilige plek, bijvoorbeeld onderaan de volgende afrit. Daar staat natuurlijk geen laadpaal. Gilbert: “Dan komen wij en na een kwartiertje laden kan de klant de eerstvolgende laadpaal halen. We gebruiken de aanhanger niet op de snelweg, want daar willen we liever niet te lang staan.”
Dit is nog maar het begin
Gilbert de Rover werkt al 24 jaar bij de Wegenwacht en heeft ervaring met een Polo, Touran, Caddy, T5. Hij valt in het centrum van Utrecht wel eens in met een Wegenwacht-bakfiets. Sinds een jaartje rijdt hij met een Volkswagen ID.4. Gilbert: “We gebruiken de aanhanger één tot twee keer per week. Dat is nog weinig, maar er komen steeds meer elektrische auto’s op de weg: dit is nog maar het begin.”
De ontwikkelingsafdeling in Ypenburg wil van een iets meer gestroomlijnde aanhanger zo’n tien exemplaren bouwen, zodat elk Wegenwachtstation er straks eentje heeft en er een landelijk dekkend netwerk is. Jim Otjens zegt trots: “Ook in het buitenland is hier interesse voor, dus ik ben nog lang niet klaar”.
